İstiklal Marşı 10 kıta sözleri! Mehmet Akif Ersoy’un yazdığı İstiklal Marşı okunuşu!

İstiklal Marşı, Türk milletinin milli şuurunun en temel sembollerinden biridir. Bu önemli günde İstiklal Marşı ve yazarı Mehmet Akif Ersoy’un hayatıyla ilgili detaylar merakla araştırılıyor. İstiklal Marşı Mehmet Akif Ersoy tarafından Tacettin Dergâhı’nda yazılmıştır. İstiklal Marşı’nı ilk bestecisi olarak 1924’te Ali Rıfat Çağatay’ın bestesi kabul edilmiştir. Yaklaşık 6 yıl kadar İstiklal Marşı bu beste ile kullanılsa da 1930 yılında Osman Zeki Üngör’ün 1922 yılında bestelediği ve günümüzde de hala kullanılan bestesi resmi olarak Milli marşımızın bestesi olarak kabul edildi.

İstiklal Marşı’nın 10 kıtası bestelenmeye müsait olmadığından yalnızca ilk 2 kıtası Osman Zeki Üngör tarafından bestelenmiştir. Marşımız Osman Zeki Üngör 1930 yılında tarafından bestelenmiş, Edgar Manas tarafından 1932 yılında orkestrasyon haline getirilmiştir. İstiklal Harbi’nin kazanılmasını cesaretlendirmek amacıyla yapılan yarışma için yazılmıştır. Şair şiir içerisinde milletinin özgürlüğünü ve kurtuluşunu elde edeceğine olan inancını dile getirir.

İSTİKLAL MARŞI 10 KITA SÖZLERİ

İstiklal Marşı 1. Kıtası

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;

Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.

O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;

O benimdir, o benim milletimindir ancak.

İstiklal Marşı 2. Kıtası

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!

Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celal?

Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal…

Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklal!

İstiklal Marşı 3. Kıtası

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.

Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!

Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.

Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

İstiklal Marşı 4. Kıtası

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,

Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.

Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,

‘Medeniyet!’ dediğin tek dişi kalmış canavar?

İstiklal Marşı 5. Kıtası

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.

Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.

Doğacaktır sana va’dettigi günler Hakk’ın…

Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

İstiklal Marşı 6. Kıtası

Bastığın yerleri ‘toprak!’ diyerek geçme, tanı:

Düşün altında binlerce kefensiz yatanı.

Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:

Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

İstiklal Marşı 7. Kıtası

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?

Şüheda fışkıracak, toprağı sıksan şüheda.

Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,

Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

İstiklal Marşı 8. Kıtası

Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli:

Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.

Bu ezanlar-ki şahadetleri dinin temeli,

Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli.

İstiklal Marşı 9. Kıtası

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım,

Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,

Fışkırır ruh-i mücerred gibi yerden na’şım;

O zaman yükselerek arsa değer belki başım.

İstiklal Marşı 10. Kıtası

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal!

Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal.

Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlal:

Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;

Hakkıdır, hakk’a tapan, milletimin istiklal!